Πέμπτη 18 Ιουνίου 2009

Βενιζέλος – Κολοκοτρώνης, σημειώσατε 1! Οι κρητικοί του Καματερού δεν επέτρεψαν να πουλήσει ο Δήμαρχος και το χώρου του Βενιζέλου…


Δεν είμαστε καθόλου τοπικιστές, αλλά σ’ αυτή την περίπτωση θέλουμε να συγχαρούμε τους Κρητικούς παράγοντες του Δήμου Καματερού, που απέτρεψαν να παραχωρήσει ο Καμαρινόπουλος το χώρο πέριξ του αγάλματος του Ε. Βενιζέλου.
Εντάξει, ως Πελοποννήσιος τους έχει του χεριού του, αλλά με του Κρητικούς δεν περνάνε οι συμβάσεις παραχώρησης…

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Αυτοί που πίνουν τα ουζάκια αφήνουν και τους τραγόπαπες να βγάζουν κι από την μύγα ξίγκι.Πείτε μου κι εσέις φίλοι την γνώμη σας για κάτι που έμαθα, ότι δηλαδή πολιτικά πρόσωπα και διοικητικά στελέχη του Δήμου Καματερού χρησιμοποιούνται σε καινούργια εταιρεία του αρχιερέα της κεντρικής ενορίας της πόλης μας για παιδικό σταθμό με πληρώμη.Εμπρός στον δρόμο που χάραξε ο Παπατσάκαλος παιδιά.Καλά η εκκλησία αντί να προσφέρει δωρεάν φύλαξη και σίτιση των παιδιών θα τα παίρνει κι όλας από τους γονείς που υποφέρουν;Aντε να χαθείτε ξεφτίλες, ντροπή σας.Δεν χορτάσατε επιτέλους τόσα χρόνια;Απορώ με την υπομονή του Αι-Γιώργη, πως δεν σας έχει κάψει ακόμη.Οι υπάλληλοι του Δήμου από που κι ως που συμμετέχουν σε ιδιωτικά διοικητικά συμβούλια;Από που κι ως που δεν σέβονται τον νόμο και τον αστικό αλλά και τον ηθικό.Οι πολιτικοί τους προιστάμενοι τί λένε γι΄ αυτήν την κατάντια των δημοσίων λειτουργών;Μήπως είναι κι εκείνοι στο κόλπο;Η κυρία υπάλληλος, η υψηλόβαθμη, που γλύφει τους πάντες αριστερούς, δεξιούς και βάλε για να έχει πάντα τα πρωτεία και να την διατηρούν στην θέση της oi ανώτεροι της, που είναι και παιδαγωγός δεν ντρέπεται λίγο αναρωτιέμαι.Αυτό το θέμα είναι σοβαρό ασχοληθείτε εσείς του Blog τουλάχιστον κι αν μπορείτε μεσω της σελίδας σας ας ανοίξουμε τα μάτια του κοσμάκι που σέβεται και εκτιμά λόγω άγνοιας βέβαια κάποιους και κάποιες χωρίς να τους αξίζει.Ευχαριστώ για την δυνατότητα που μου χαρίζετε με αυτήν την ιστοσελίδα να βγάλω τα εσώψυχα μου, να ψυχαναλυθώ λιγάκι και να συνεισφέρω στο ξύπνημα των συμπολιτών μου που κοιμούνται δυστυχώς σαν τα βόδια και δεν ξέρουν τί τους γίνεται.